توریسم تراول

در حدود پانزده کیلومتر از شهر رستم آباد در شهرستان رودبار از توابع استان گیلان به منطقه ای زیبا و بکر می‌رسید که چشم انداز زیبایش چشم‌ها را به خود خیره می‌نماید، این منطقه زیبا ییلاق سلانسر نام دارد.
ییلاق سلانسر هزار و دویست و پنجاه متر از سطح دریا ارتفاع دارد که در بلندای ان علفزار هایی زیبا نظر هر بینده ای را جلب می‌نماید و همچنین درختانی تنومند که در دامنه ییلاق قرار دارند منظره ای زیبا را خلق کرده اند که در طبیعت مه گرفته این ییلاق با شکوه بهشتی کوچک را فراهم نموده است.
این ییلاق از سمت غرب با دره سفید رود همسایه است که هوای معتدل و نسیم ملایم جلگه ای برخاسته از جلگه گیلان گرد شادابی خاصی به بازدیدکنندگان این منطقه می‌بخشد. تابستان خنک ، طبیعت همیشه سرسبز و ارتفاع این ییلاق از ویژگی‌های بارز این مکان رویایی می‌باشد.

روستای داماش یکی از زیبا‌ترین روستا‌های استان گیلان است که در دهستان جیرنده و در فاصله چهل و هشت کیلومتری شهرستان رودبار و صد و سی کیلومتری شهرستان رشت قرار دارد. ارتفاع این روستا به حدود دوهزار و دویست متر از سطح دریا میرسد.
نام این روستا در سال هزار و سیصد و هشتاد و هفت به عنوان روستای نمونه گردشگری ثبت شده است . درآمد اکثر مردم این روستا دامداری، پرورش طیور و صنایع دستی می‌باشد.
یکی از زیبا‌ترین جاذبه‌های گردشگری این روستا گل معروف سوسن چلچراغ این روستا است که زیبایی خیره کننده ای را به داماش بخشیده است. این منطقه در تابستان بسیار منظره زیبایی دارد آب و هوای این منطقه در بهار و تابستان معتدل و خنک است که در کنار فضای زیبای این منطقه بسیار دلچسب می‌باشد.
داماش از شمال به روستای صیقلده خورگام از جنوب به زمین‌های مراتع و روستاهای گزنه چاک و قوشه لانه خورگام از سمت شرق به جنگل و از سمت غرب به جنگل شینه چاک و مراتع لاباربن منتهی می‌شود.

منطقه عمار لو یکی از بخش‌های شهرستان رودبار در استان گیلان می‌باشد که دارای آب و هوای معتدل کوهستانی است و درحدود هزار و هشتصد متر بالاتر از سطح دریا قرار دارد.
طبق آماری که در سال هزار و سیصد و هشتاد و پنج گرفته شد این منطقه حدود هشت هزار و سیصد و بیست و دو نفر جمعیت دارد .
نام این منطقه از نام یکی از طایفه‌های کرد این گرفته شده است که در زمان نادر شاه برای دفاع از ایران در برابر روسیه (شوروی سابق) به منطقه خورگام رودبار کوچ کردند.
این منطقه در قدیم وسعت بیشتری داشت . پس از انقلاب دهستان خورگام به عنوان بخش خورگارم شناخته و روستای پره سر عمارلو نیز مرکز این بخش شد.بعضی نیز می‌گویند این نام برگرفته از نام قوم آمارد که در گذشته از سفید رود تا رود آمل ساکن و از بنیان گذاران تمدن کهن مارلیک بودند می‌باشد.

در سال ۱۳۵۴ گیاه شناسی به نام لدربوری در استان گیلان و در منطقه عمارلو ، روستای داماش از توابع شهرستان رودبار موفق به شناسایی این گونه نادر شد و پس از آن گل سوسن چلچراغ کانون توجهات داخلی گردید.
پس از معرفی این گل به دولت ایران در همان زمان از سوی شورای عالی محیط زیست در زمره آثار زیست محیطی ملی کشور به ثبت رسید و طی این سالها رویشگاه سوسن چلچراغ در روستای داماش به مساحت ۴ هکتار تحت حفاظت قرار گرفته است.
از آنجا که گلهای آن به طرز خاصی به پایین برگشته اند نام سوسن چلچراغی به خود گرفته است. گل ملی سوسن چلچراغ، تنها گلی است که در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است.
این گیاه دارای پیازی فلس دار و وجود ریشه درقسمت بالای پیازعامل مهم سازگاری این گل در شرایط نامساعد جوی به ویژه در تنشهای آبی است.
یکی از ویژگیهای منحصر به فرد سوسن چلچراغ نور افشانی آن در هنگام شب به دلیل دارا بودن مواد فلئورسان است.

تالاب عینک در استان گیلان و در حاشیهٔ پارک دانشجو، در غرب شهر رشت و در مسیر جاده رشت به فومن، در بلوار شهید افتخاری واقع شده است.
این تالاب از نظر مساحت، دومین تالاب بزرگ استان گیلان به شمار می‌آید. تالاب گستره غربی شرقی دارد و طول آن در حدود دو هزار و ششصد متر و عرض آن در بیشترین حالت به دویست و شصت متر می‌رسد.
تالاب عینک به دلیل آن که در عکس‌های هوایی شبیه عینک است به این نام خوانده می‌شود. این تالاب از مناطق مهم گردشگری شهر رشت می‌باشد. محیط تالاب عینک دوازده کیلومتر و منبع آبی آن سی هکتار است. در مرداب عینک حدود دو تن ماهی کپور و ماهی آزاد پرورشی وجود دارد.
آب دریاچه عینک رشت توسط چشمه‌‌های جوشان کف آبگیر تامین می‌شود. استخر عینک رشت، از گذشته‌‌های دور یکی از مراکز ماهی گیری در شهرستان رشت محسوب می‌شده و هنوز هم با وجود آلودگی‌‌های ناشی از ورود فاضلاب گاهی ماهی در آن یافت می‌شود.

سد تاریک واقع در استان گیلان و در جنوب شهر رشت و در حد فاصل شهر‌های رستم آباد و امام زاده هاشم قرار دارد که در سال هزار و سیصد و چهل و هفت بر روی رودخانه سپیدرود احداث شده است.
نوع این سد بتونی - خاکی بوده که ارتفاع آن حدود بیست و دو متر است. حجم این صدنیز پنج ملیون متر مکعب بوده و دارای نه سر ریز می‌باشد.
نیروگاه این سد نیز سه طبقه بوده که دبی هر واحد آن به نوزده متر مکعب در ثانیه می‌رسد.
این سد انحرافی از طریق یک رشته تونل آب‌بر به طول هفده کیلومتر کار انتقال سی مترمکعب آب در ثانیه را برای آبیاری اراضی شالیکاری دشت فومنات گیلان به عهده دارد.
این نیروگاه که در سی و پنج کیلومتری پایین دست سد مخزنی سپیدرود قرار دارد سالانه حدود شانزده و نیم گیگا وات انرژی تولید می‌کند که به دلیل استفاده از آب ذخیره شده در پشت سد تاریک ، آلودگی زیست‌محیطی و مصرف سوخت ندارد.

بوستان ملت در شهر رشت مرکز استان گیلان که در گذشته به سیاه باغ معروف بوده است در سال هزار و سیصد و هشتاد و هفت بازسازی شده و تبدیل به پارکی سرسبز با درختانی با قدمت طولانی و تنومند شده است که پس از باغ محتشم شهر رشت بزرگترین بوستان این شهر تلقی می‌شود و در نزدیکی چهار راه شهید انصاری(گلسار) واقع شد است . مساحت این پارک به حدود دوازدهه هکتار می‌باشد و میان آن برکه ای طبیعی با فواره‌های زیبا همراه با لانه هایی چوبی قرار دارد که در آن پرنده هایی همچون اردک و غاز زندگی می‌کنندو منظره ای بسیار چشم نواز دارد.
در سمت دیگر این پارک آکواریومی ساخته شده است که دارای ششصد و هشتاد قطعه ماهی تزئینی و خاویاری شمال و جنوب کشور و همچنین بیست و هشت قطعه خرچنگمی باشد که بازدید کنندگان و گردشگران را به سوی خود فرا میخواند .
اولین ساعت افتابی آنالماتیک کشور نیز در سال هزار و سیصد و هشتاد و یک در این پارک نصب شده است .

آدرس : دریاچه سقالکسار در استان گیلان ودر ۱۵ کیلومتری شهر شفت از توابع شهرستان رشت قرار گرفته است .
در ۱۵ کیلومتری شهر شفت و بین راه جیرده شفت تا آقا سید شریف روستایی به نام روستای سقالکسار قراردارد.
در اطراف آقا سید شریف در نزدیکی شهرستان شفت دریاچه‌های زیادی وجود دارد که طبیعت بسیار زیبایی دارند.
سد خاکی سقالکسار یکی از بزرگترین این دریاچه‌ها (استخرها) میباشد که در نزدیک چماچاه و روستای سقالکسار واقع شده است و درتمامی فصول مسافران را به سمت خود جذب می‌کند.
ارتفاع دریاچه سقالکسار از سطح دریا 64 متر، طول دریاچه در حدود 600 متر و عرض آن 500 متر است .
مسیر دسترسی به این منطقه زیبا از شفت : شفت به طرف جیرده ابتدای ورودی آقا سیدشریف – به طرف روستای سقالکسار و چماچاه می‌باشد, همچنین از جاده قزوین به رشت، بعد از پلیس راه، تقاطع روگذر به سمت فومن، آقاسید شریف (که موزه میراث روستایی در این مسیر واقع شده است) از دیگر مسیرهای دسترسی است.

آدرس : سراوان در ۱7کیلومتری شهرستان رشت
پارک جنگلی سراوان در استان گیلان و درنزدیکی شهرستان رشت قرار دارد و از امکاناتی همچون پارک بازی کودکان – کلبه‌های اقامتی و پارکینگ برخوردار می‌باشد. پارک جنگلی سراوان بهه مساحت 1487 هکتار با داشتن طبیعتی بسیار زیبا و چشمگیر در قسمت غربی جاده رشت به قزوین و در فاصله 17 کیلومتری از مرکز استان واقع گردیده که روزانه پذیرای میهمانان عزیز طبیعت دوستیی می‌باشد که برای گذران اوقات فراغت خود به همراه خانواده به پارک عزیمت می‌نمایند. پارک جنگلی سراوان در سال 70با سطحی حدود 300هکتار از جنگل‌های سری سه سراوان مجزا و به عنوان پارک مطرح شد و درسال 78طرح و مدیریت و بهره وری پارک جنگلی سراوان براساس شرح خدمات تهیه طرح‌های پارکداری مصوب سازمان جنگل‌ها ، مراتع و آبخیزداری کشور تدوین و تصویب گردید. پارک سراوان به لحاظ نزدیکی به مرکز استان ، نزدیکی به جاده سراسری که دسترسی آسان را برای علاقه مندان امکان پذیر می‌سازد و به دلیل بافت جنگلی از سایر پارک‌های جنگلی گیلان داری اهمیت بیشتری است. این پارک از ﻗﺪﯾﻤﯽ ﺗﺮﯾﻦ ﻋﺮﺻﻪ ﻫﺎی ﺟﻨﮕﻠﯽ ﮔﯿﻼن اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻟﺤﺎظ دارا ﺑﻮدن ﮔﻮﻧﻪ ﻫﺎی ﻣﺘﻨﻮع ﮔﯿﺎﻫﯽ در ﺳﻄﺢ ﮐﺸﻮر و ﺣﺘﯽ در ﺟﻬﺎن ﮐﻢ ﻧﻈﯿﺮ اﺳﺖ.

روستای هره دشت در کوهپایه‌های جبهه شرقی کوههای تالش در استان گیلان قرار دارد و مشرف به جلگه لیسار و دریای خزر است. وقتی از جنگل به روستا نزدیک می‌شوید، درختهای جنگلی به تدریج جای خود را به درختهای باغی می‌دهند. روستا مجموعه ای از کلبه‌ها و زمین‌های اطرافشان است که حصاربندی شده اند. به نوعی می‌توان گفت، چیزی شبیه به یک باغ ، هر کلبه را در بر گرفتهه است. کلبه‌ها شیروانی‌های سفالی دارند و در بعضی موارد آنقدر بزرگ ساخته شده اند که به خانه‌های شهری شباهت زیادی پیدا می‌کنند. با اینحال اکثر کلبه‌ها کوچک هستند. سقف خانه اسکلت چوبی شیب داری دارد که بر روی آن شیروانی‌های سفالی قرار گرفته اند. دیوار‌های بیرونی خانه نیز سفید کاری شده اند و اکثر پنجره ها، نرده ها، در‌ها و ستون‌های ایوان با رنگ‌های آبی خالص و سبزخالص رنگ آمیزی شده اند.
تزئینات و مصالح به کار رفته در نمای بیرونی کلبه ها، نوعی قشربندی را تداعی می‌کند. برخی کلبه‌ها بزرگتر هستند، درب و پنجره‌های آلومینیومی دارند و از مصالح شهری مثل سنگ مرمر در ساختن نمای بیرونی خانه استفاده شده است و برخی دیگر کوچک هستند و چهره ای کاملاً روستایی دارند. این می‌تواند دلیل بر متمکن بودن برخی و متوسط الحال بودن برخی دیگر باشد. با اینحال پراکندگی این نوع کلبه‌ها طوری است که نمی‌توان روستا را به محله‌های مشخص اعیان نشین و غیره تقسیم کرد.