توریسم تراول

کاخ تَچَر، کاخ تچرا ، تالار آینه یا کاخ اختصاصی داریوش بزرگ به معنای خانه زمستانی از نخستین کاخ‌هایی است که بر روی صفه تخت جمشید شهرستان مرودشت در استان فارس کشف گردید. سنگ‌های این کاخ، خاکستری است به طوریکه عکس آدمی در آن می‌افتاده و به همین جهت در این اواخر آن را آینه خانه و یا تالار آینه هم می‌خواندند. بر روی دیواره‌های پلکان این کاخ نقوش گوناگونی دیده می‌شود. از شاهان هخامنشی داریوش اول، خشایارشا و اردشیر سوم کتیبه‌هایی در این کاخ به جای مانده‌است. پس از هخامنشیان و در دودمان‌های بعدی، اشخاصی مثل شاپور دوم، عضدالدوله دیلمی، بهاءالدوله دیلمی، علی آق‌قویونلو و سلطان ابراهیم میرزا تیموری از خود کتیبه‌هایی در این کاخ بر جای گذاشته‌اند.
کاخ تچر از نخستین کاخ‌هایی است که بر روی صفه تخت جمشید کشف گردید. کاخ تچر در جنوب‌غربی آپادانا و رو به جنوب، قرار گرفته‌است.

روستا و آبشار حصار در منطقه کامفیروز شهرستان مرودشت در استان فارس قرار گرفته است. در نزدیکی این آبشار، روستای زیبای دشتک ابرج قرار دارد که یکی از روستا‌های نمونه گردشگری شیراز به شمار می‌آید.
روستای حصار یکی از زیباترین روستاها در بخش درودزن در شهرستان مرودشت فارس محسوب می‌شود، وجود آبشارهای متعدد از جمله آبشار زیبای حصار که از چشمه ای در روستای دشتک به طرف حصار سرازیر می‌شود به زیبایی این روستا افزوده است. در مسیر این رودخانه وجود آسیاب‌های آبی که در قدیم برای آرد کردن گندم به کار می‌رفته است، نظر‌ها را به خود جلب می‌کند. در گذشته به خاطر اینکه این روستای کوچک محصور در میان باغات گردو و بادام با دیوارهای بلند بوده و در چهار گوشه دیوارها چهار برجک نگهبانی وجود داشته و تنها راه ورود و خروج به این روستای کوچک از راه دروازه چوبی بزرگی انجام می‌شد، این روستا را "روستای حصار" نامیده اند.

آبشاردشتک ابرج استان فارس ، در ناحیهٔ دشتک ابرج، در شهرستان مرودشت قرار دارد. این مکان دارای پتانسیل جذب گردشگری بالایی است و دارای دو آبشار زیبا می‌باشد که به علت نبود راه مناسب در حال حاضر بکر مانده است و کمتر گردشگری از وجود آن خبر دارد.
این آبشار زیبا در منطقه ای مرتفع و تاریخی در فاصله شصت و پنج کیلومتری شمال غرب مرودشت در نزدیکی شیراز خود نمایی می‌کند. این آبشار در نزدیکی روستای دشتک و در هشت کیلومتری شمال سد درودزن واقع شده و جنگلی از درختان گردو، زیبایی آن را دو چندان کرده است که نظر هر رهگذری را به خود جلب می‌کند.
روستای دشتک از توابع بخش ابرج شهرستان مرودشت می‌باشد که در تنگه کوه دشتک در شمال دشت درودزن واقع شده است. ارتفاع این روستا از سطح دریا دو هزار و چهل متر و آب و هوای آن در بهار و تابستان معتدل و در پائیز و زمستان سرد است.

قدمت پل خان به دوران صفویه بر میگردد که در مرودشت، توسط امام قلی خان روی رودخانه کر شهرستان مرودشت از توابع استان فارس ساخته شده است.
این پل در اوایل قرن یازدهم توسط امام قلی خان، والی فارس بنا شده است. امام قلی خان فرزند الله‌وردی خان گرجی این پل را در راه شیراز به تهران احداث نمود.
در سال هزار و سیصد و هجده، دولت وقت در صدد ساخت پلی در کنار این پل برآمد، اما موفق به انجام آن نشد. زیرا محل محکمی برای پایه‌های آن نیافت و این نشان از علم بالای معماران آن زمان می‌باشد.
طول پل صد و یک متر و عرض آن پنج متر استولی، در وسط برآمدگی آن تا پنج متر و هفتاد سانتی می‌رسد و ارتفاع آن تا محلی که آب می‌ریزد سیزده متر و دارای پنج دهنه می‌باشد. پایه‌های سنگ از ملاتی قدیمی بنام نانک و طاق‌ها با آجر ساختمان شده است.

قوام شیرازی رعیت‌های عشایر خود را در کاروانسرای شاه عباسی سیوند شهرستان مرودشت ساکن کردو سازمان میراث فرهنگی استان فارس آن را بنام کاروانسرای قوام آباد به دلیل مجاورت با روستای قوام آباد به ثبت رسانده است.
این کاروانسرا امروزه توسط اهالی قوام آباد بسیار آسیب دیده و درب ورودی گردویی آن به عنوان پل مورد استفاده قرار گرفته است.
این کاروانسرا در سالهای اخیرآسیب‌های فراوان دیده، با آن که این اثر بنام کاروانسرای سیوند در زمان صفوی در کنار شهر قدیم سیوند یعنی سیوندخرابه بنا شده است، اما در اداره میراث فرهنگی شهرستان مرودشت به عنوان کاروانسرای قوام آباد آورده شده است. این درحالی است که قوام فردی متنفذ در زمان قاجار از خاندان شیرازی‌های کلیمی بود که بعدها به ظاهر مسلمان و سپس به فرقه بهایت پیوست و عشایر منطقه را رعیت خویش و در قلعه ساکن نمود.

آبراهه‌های تخت جمشید یکی از قدیمی‌ترین آبراهه‌ها و شبکه‌های دفع آب و فاضلاب در جهان است که در شهرستان مرودشت در استان فارس واقع شده است .
یکی از شکفت انگیز‌ترین بخش‌های تخت جمشید که معمولآ هیچوقت دیده نمی‌شود، آبراهه‌های زیر زمینی آنست که بیش از 2 کیلومتر درازا دارند.
هخامنشیان در برخی از قسمت‌ها صخره را تا 9 متر تراش داده و پائین رفته اند و در بخش هایی نیز با افزودن سنگ‌های غول پیکر توانسته اند به شیب مورد نظر دست یابند. آنان با روش‌های خاص و مهندسی خود تدابیری اندیشیده بودند که آب بدون گل و لای از کانال خارج گردد.
مجموعه تخت جمشید با قدمت 2500 ساله، قدیمی‌ترین آبراهه‌های دنیا را زیر خروارها خاک پنهان کرده است.
این آبراهه‌ها به صورت تونل‌های زیر زمینی و کانال‌های متعدد ساخته شده است

بهشت گمشده ( تنگه بستاک ) ، در گوشه شمال غرب در فاصله 120 کیلومتری شیراز و در ناحیه ای خوش اب و هوا به نام کامفیروز از توابع شهرستان مرودشت در جنوب استان فارس واقع شده است
بهشت گمشده در منطقه ای به وسعت بیست هزار هکتار واقع شده و ارتفاع آن از سطح دریا 1740 متر است. از دامنه‌ی کوه‌های شمال غربی و مغرب دشت کامفیروز خط سبزی آغاز شده و به سوی غرب امتداد دارد.
مساحت ان حدودا 20000 هزار هکتار بوده و میانگین ارتفاعی ان بین 1700_3700 متر می‌باشد.
تنگ بستانگ منطقه ای است عمدتاً کوهستانی با پوششی جنگلی دارای تابستان‌های خشک و زمستان‌های بسیار سرد که با ریزش برف و یخبندان همراه است. میانگین درجه حرارت منطقه بین ۱۴ – ۱۶ درجه و متوسط بارندگی آن ۴۷۹/۴۲ میلی متر می‌باشد.

سد درودزن در صد کیلومتری شمال غرب شیراز,روی رودخانه کر احداث شده است,ساخت این سد در سال ۱۳۵۱ خورشیدی به پایان رسید و آب نوشیدنی شهرهای شیراز و مرودشت در استان فارس را تامین می‌کند.
رشته کوه‌های زاگرس در گذشته کر یا کور نام داشت و به همین خاطر یکی از مهمترین رودخانه‌های زاگرس به کر معروف است که یکی از مهمترین منابع تامین آب در این منطقه استان فارس است, این رود نهایتا به دریاچه بختگان میریزد.
نام پیشین این سد, سد داریوش بوده است.
هخامنشیان حدود 2400 سال پیش به خاطر نیاز به آب در این منطقه برای آبیاری مزارع سدی در حوالی روستای درودزن ساختند.
نگاه وسیع داریوش هخامنشی و به خدمت گرفتن مهندسی و همت ایرانیان باعث ساخت یکی از تازه‌ترین سازه‌های آبی در این محل شد.

شهر باستانی استخر(تخت طاووس) واقع در شهرستان مرودشت از توابع استان فارس ایران است . استخر بزرگ‌ترین شهر در دردوران خود بوده و به گفته تاریخ نویسان چهاردروازه داشته که درحال حاضر یک از آنها در سر پیچ دوراهی مرودشت ارسنجان و دیگری در جنوب شهر مرودشت قرار داشته است.
در هفت کیلومتری ویرانه‌های تخت جمشید، ویرانه‌های شهر استخر معروف به «تخت طاووس» قرار دارد. آثار بجامانده از این شهر شامل دروازه سنگی، ستون‌ها و دیواره‌های سنگی است که به روزگار هخامنشی تعلق دارد. در این شهر، بازمانده سازه‌های اسلامی، ساسانی و اشکانی و ظروف و آثار سده‌های آغازین هجری در آن کشف شده است‌. آب شهر استخر از رود سیوند تامین می‌شده‌است.
این شهر تا پایان پادشاهی ساسانیان از آبادترین و با شکوه‌ترین شهرهای ایران باستان بود، اما توسط اعراب تسخیر گردید و به دلیل خیزش‌های پیاپی مردم (از سال ۲۳ تا سال ۲۹ هجری) بارها فتح شد و مردم آن قتل عام شدند و پس از آن تنها ویرانه‌ای از آن برجای ماند.

کعبه زرتشت نام بنایی در محوطه تاریخی نقش رستم در کنار روستای زنگی‌آباد شهرستان مرودشت در جنوب استان فارس است و به احتمال زیاد،در عصر پادشاهی داریوش بزرگ ساخته شده است.
محوطهٔ نقش رستم همراه با بنای کعبهٔ زرتشت نخستین بار، در سال ۱۹۲۳ میلادی (۱۳۰۲ خورشیدی) توسط ارنست هرتسفلد بررسی و کاوش شد، این محوطه در سال‌های ۱۹۳۶ تا ۱۹۳۹ مورد کاوش گروه مؤسسه خاورشناسی دانشگاه شیکاگو به رهبری اریک فریدریش اشمیت قرار گرفت و آثار مهمی مثل نسخهٔ پارسی میانه کتیبه بزرگ شاپور یکم که بر دیوارهٔ بنا نوشته شده بود، پیدا شدند. .
فاصلهٔ کعبهٔ زرتشت تا کوه، ۴۶ متر است و دقیقاً روبه‌روی آرامگاه داریوش دوم قرار دارد.
درباره‌ی کاربرد بنای کعبهٔ زرتشت دیدگاه‌ها و تفسیرهای گوناگونی گفته شده ولی چیزی که تفسیر آن را دشوارتر می‌کند، وجود بنای مشابهی در پاسارگاد است که هر احتمالی را باید با شرایط آن نیز سنجید و تفسیر مشابهی برای هردو در نظر گرفت.